یکی از مباحث مقررات ملی ساختمان ایران، مبحث 19 می باشد که در جهت رعایت استانداردهای لازم در زمینه عایق سازی پروژه های عمرانی، برای جلوگیری از هدر رفت انرژی، تدوین گشته است.
طبق این مبحث، به دلیل الزام به خرید مصالح ساختمانی استاندارد عایق، هزینه ی اولیه ای به کارفرمایان، تحمیل می گردد که عده ای به دلیل عدم آگاهی از فواید بلند مدت این مقررات در طول بهره برداری از سازه، از رعایت الزامات این قانون سرپیچی می نمایند.
از مصالحی که برای جلوگیری از اتلاف انرژی در ساختمان، همچنین بهینه سازی مصرف انرژی سرمایشی و گرمایشی، مورد استفاده قرار می گیرد،عایق فوم فشرده xps می باشد.
آیا الزامات مبحث 19 هزینه های ساختمان را افزایش می دهد؟
برای آن دسته از افرادی که به دلیل افزایش هزینه های خرید مصالح استاندارد، به فکر تخطی از قوانین ساخت سازه به صورت بهینه می باشند، لازم به ذکر است، تفاوت هزینه تمام شده پروژه بر طبق الزامات مبحث 19 ، نسبت به ساخت ساختمان با مصالح مغایر این الزامات، تنها 5 درصد می باشد، در حالی که تبعیت از قوانین شهرسازی ، موجب کاهش 40 تا 50 درصدی هزینه های ثانویه مصرف انرژی در طول بهره برداری از پروژه می باشد.
به دلیل گرم شدن زمین ، افزایش گازهای گلخانه ای، هدر رفت انرژی های فسیلی در انبوه سازی ها، رعایت الزامات مباحث آیین نامه، برای پروژه های دولتی الزامی شده است و در سایر پروژه ها، برای گرفتن پروانه ساخت یا گواهی پایان کار، ارائه نقشه حین ساخت، برای اثبات رعایت قوانین شهرسازی ضروری میباشد.